Ήταν Ιούλιος του 1862 όταν 3 φίλοι μαζί με τα παιδιά του ενός, ξεκίνησαν από την Οξφόρδη προς το Γκόντστου, για να πιουν το τσάι τους στις όχθες του ποταμού. Αυτοί οι τρεις φίλοι ήταν ο Αιδεσιμότατος Robinson Duckworth, o Harry Liddell με τις 3 κόρες του και ο Lewis Carroll. Η μεσαία κόρη του Liddell, ονομαζόταν Alice και τότε ήταν σε ηλικία 10 ετών.
Η μικρή τότε Alice ζητούσε επίμονα από τον Carroll να τις διασκεδάσει. Έτσι, εμπνεύστηκε το παραμύθι «Οι περιπέτειες της Άλις κάτω από το έδαφος» όπου μετέπειτα ονομάστηκε « Η Αλίκη στη χώρα των θαυμάτων». Το κοινό του ενθουσιάστηκε τόσο πολύ με αυτό το παραμύθι που το ζήτησαν σε χειρόγραφο. Πράγματι λίγους μήνες μετά ο Carroll είχε το χειρόγραφο έτοιμο. Η πρώτη αυτή έκδοση έφτασε σύντομα στα χέρια της μικρής.
Το παραμύθι εκδόθηκε για πρώτη φορά επίσημα στις 2 Αυγούστου 1865. Οι σχέσεις του Carroll με την οικογένεια των Liddell ήταν αρκετά στενές μέχρι που ξαφνικά, το 1863, φάνηκε να έκοψαν απότομα επαφές. Έχει αναφερθεί πως τότε εκείνoς έκανε πρόταση γάμου στη μικρή Alice και αυτή ήταν η αιτία όπου απομακρύνθηκαν. Όμως, μετά από έρευνα της δημοσιογράφου Κάρολιν Λιτς, η οποία βρήκε τις χαμένες σελίδες από το ημερολόγιο του Carroll, αναφέρει πως η μεγαλύτερη αδελφή της Άλις έτρεφε συναισθήματα για εκείνον για αυτό και ο πατέρας τους βρήκε σωστό το να απομακρυνθούν από εκείνον. Αυτό όμως κράτησε για λίγο αφού κάποιο καιρό μετά οι σχέσεις τους αναθερμάνθηκαν.
Γύρω από το όνομα του Carroll, υπήρχαν διάφορες φήμες όμως ποτέ καμιά κατηγορία. Υπήρχε στον αέρα η φήμη της παιδεραστίας εξ αιτίας της στενής του σχέσης με αρκετά παιδιά εκτός της Άλις, όπως επίσης και γιατί ο ίδιος είχε στη κατοχή του συνολικά 3.000 φωτογραφίες όπου οι μισές ήταν φωτογραφίες παιδιών και σε 30 από αυτές τα παιδιά ήταν γυμνά ή σχεδόν γυμνά. Στη τότε Βικτωριανή Αγγλία, το προσδόκιμο ζωής ήταν τα 60 έτη, έτσι η ηλικία των 15 ετών θεωρούνταν ηλικία γάμου. Συνεπώς το παιδικό γυμνό ήταν κάπως συνηθισμένο φαινόμενο καθώς συμβόλιζε την αθωότητα. Για την τότε εποχή, και με τις συνθήκες ζωής που υπήρχαν δεν φαίνεται να έβγαινε εκτός των ορίων.
Βέβαια, υπήρχαν κάποιες αναλύσεις του παραμυθιού οι οποίες υποστήριζαν πως το συγκεκριμένο παραμύθι δείχνει τις παιδοφιλικές επιθυμίες του συγγραφέα. Υποστηρίζεται πως με τις διαρκείς αλλαγές του μεγέθους της πρωταγωνίστριας, η ίδια συμβόλιζε το ανδρικό πέος. Αυτό έγινε πιο ξεκάθαρο όταν η Άλις “χάνεται” στη χώρα των θαυμάτων μέσα στη “τρύπα” που άνοιξε ο λαγός. Επίσης, σε κάποια σχολεία των Ηνωμένων Πολιτειών το βιβλίο απαγορεύτηκε και αυτό εξαιτίας των σεξουαλικών αναφορών.
Η Αλίκη στη χώρα των θαυμάτων έχει επίσης συνδεθεί με ένα νευρολογικό σύνδρομο το οποίο έχει πάρει το όνομα του από το ίδιο παραμύθι. Αυτή η διαταραχή είναι γνωστή ως δυσμετροψία, δηλαδή η λανθασμένη κρίση του περιβάλλοντος όπου βρίσκεται ένα άτομο. Τα συμπτώματα αυτού του συνδρόμου είναι η οπτική παραμόρφωση, οι ψευδαισθήσεις, οι ημικρανίες και η χωροχρονική παραμόρφωση, μιας που διαστρεβλώνει την οπτική αντίληψη. Έτσι, γύρω από το άτομο το οποίο έχει αυτή τη διαταραχή όλα φαίνονται μεγαλύτερα, μικρότερα, πιο κοντά ή πιο μακριά σχετικά με το πόσο είναι στην πραγματικότητα.