Οι γοργόνες περιγράφονται σαν πλάσματα της θάλασσας. Είχαν τον κορμό γυναίκας και ουρά ψαριού αντί για πόδια. Σαν πλάσματα είναι πολύ γνωστά στη λαογραφία πολλών πολιτισμών.
Στην Ασσυριακή μυθολογία περίπου το 1000 π.Χ υπήρξαν οι πρώτες γνωστές ιστορίες αναφερόμενες σε γοργόνες. Σύμφωνα με αυτή τη μυθολογία η θεά Αταργάτις, αγάπησε έναν θνητό βοσκό και κατά λάθος τον σκότωσε. Αφού γέμισε με ντροπή, έπεσε μέσα σε ένα ποτάμι παίρνοντας τη μορφή ψαριού. Όμως τα νερά δεν μπορούσαν έτσι απλά να κρύψουν την θεϊκή της ομορφιά και έτσι πήρε τη μορφή γοργόνας.
Αντίστοιχα στην ελληνική λαογραφία, οι γοργόνες είναι θαλάσσιοι δαίμονες που άρπαζαν από τα πλοία τους ναύτες και μετέπειτα τα βύθιζαν. Λεγόταν πως οι γοργόνες ζούσαν στη Μαύρη Θάλασσα και συχνά κατέβαιναν στο Αιγαίο. Μια από τις πιο γνωστές γοργόνες ήταν η αδελφή του Μεγάλου Αλεξάνδρου η οποία λεγόταν πως εμφανιζόταν στους ανθρώπους μεσάνυχτα του Σαββάτου.
Στην Αφρική, υπάρχουν τα υδάτινα πνεύματα που ονομάζονται Mami Wata, το οποίο σημαίνει μητέρα των νερών. Το πνεύμα αυτό, εμφανίζεται είτε ως άντρα είτε ως γυναίκα και λατρεύεται για τη καλοσύνη και την θεραπεία που προφέρει.
Στη Σλάβικη μυθολογία, υπάρχουν οι Rusalki που είναι νύμφες του νερού. Ενώ θεωρούνταν καλοπροαίρετα πλάσματα, περίπου στο 1800 απέκτησαν μια απαίσια περιγραφή αφού πιστεύεται πως ήταν φαντάσματα γυναικών που πέθαναν με βίαιο θάνατο, κυρίως από πνιγμό. Έτσι από τον θυμό τους παρέσυραν άνδρες και παιδιά μέσα στο νερό.
Στη Σκωτσέζικη μυθολογία, υπάρχει το Selkei. Σύμφωνα με τον δικό τους μύθο μεταμορφώνονται ανάλογα με το που βρίσκονται. Στη στεριά ζουν σαν άνθρωποι ενώ στη θάλασσα σαν ψάρια. Δεν αποτυπώνονται ουσιαστικά σαν καλά ή κακά πλάσματα. Σε κάποιες ιστορίες φαίνονται σαν να είναι πλάσματα που προσπαθούν να παρασύρουν τους ανθρώπους στο νερό με σκοπό να τους σκοτώσουν ενώ σε άλλες φαίνονται σαν να έχουν παρατήσει τι ζωή στο νερό με σκοπό να παντρευτούν και να κάνουν παιδιά στη στεριά.
Αντίστοιχα στη Δυτική Ευρώπη, είναι ένα γυναικείο πνεύμα το οποίο υπάρχει σε πολλά μεσαιωνικά ευρωπαϊκά παραμύθια. Ονομάζεται Melusine και έχει ουρά ψαριού ή φιδιού.
Στη Κίνα, και πιο συγκεκριμένα σε ένα βιβλίο που γράφτηκε κατά την Δυναστεία των Ming, αναφέρεται σε γοργόνες που ζούσαν στη θάλασσα της Νότιας Κίνας και ονομάζονταν Jiao Ren. Αναφέρεται πως ήταν εξαιρετικά καλές τεχνίτριες που ύφαιναν ύφασμα το οποίο δεν μπορούσε να βραχεί. Ήταν ερμαφρόδιτες γοργόνες με μαύρο δέρμα, κίτρινα μαλλιά, ανθρώπινα μάτια, χέρια και πόδια. Ήταν διάσημες για τα δάκρυα τους τα οποία μετατρέπονταν σε μαργαριτάρια. Εξαιτίας αυτού, οι γοργόνες εμφανίζονται ως μοναχικές, τραγικές φιγούρες που θυσιάστηκαν για την αγάπη.