Η Ελισάβετ Α’ γεννήθηκε στις 7 Σεπτεμβρίου 1533 και πέθανε στις 24 Μαρτίου 1603. Κυβέρνησε την Αγγλία και την Ιρλανδία από τις 17 Νοέμβρη 1558 σε ηλικία 25 ετών έως το τέλος της ζωής της. Ήταν η 5η και τελευταία μονάρχης της οικογένειας των Τυδώρ.
Ήταν το δεύτερο παιδί του Ερρίκου Ή με τη δεύτερη γυναίκα του, Άννα Μπολέυν. Μετά από εκείνη, δεν υπήρξε άλλη γέννα και συνεπώς ο διάδοχος δεν ήρθε, τουλάχιστον όχι από αυτή τη σύζυγο. Μετέπειτα, ο Ερρίκος κατηγόρησε τη μητέρα της για μαγεία και προδοσία με αποτέλεσμα να συλληφθεί και να αποκεφαλιστεί.
Η Ελισάβετ είχε μια μεγαλύτερη αδελφή από τον πρώτου γάμο του πατέρα της με την Αικατερίνη της Αραγονίας, τη Μαρία Α’, η οποία είχε χάσει όμως το δικαίωμα της στο θρόνο καθώς ο Ερρίκος ‘Η ακύρωσε αυτό το γάμο.
Η Ελισάβετ Α’ ήταν μόλις 3 ετών όταν η μητέρα της αποκεφαλίστηκε και εξαιτίας αυτού, έχασε το δικαίωμα και εκείνη στο θρόνο αφού θεωρήθηκε μη νόμιμη κόρη του βασιλιά.
Ο Ερρίκος Ή, παντρεύτηκε λίγο καιρό μετά, τη τρίτη του σύζυγο, Τζέην Σήμουρ, η οποία έφερε στον κόσμο τον διάδοχο του θρόνου, τον Εδουάρδο. Τελευταία σύζυγος του Ερρίκου Ή ήταν η Κάθριν Παρρ, η οποία μετά το θάνατο του, παντρεύτηκε τον θείο του Εδουάρδου, Τόμας Σήμουρ. Έτσι, πήρε κάτω από τη προστασία της την Ελισσάβετ.
Η Ελισάβετ μεγάλωσε διαβάζοντας πολλές ξένες γλώσσες και είχε ιδιαίτερη αγάπη στην ελληνική και λατινική λογοτεχνία. Είχε άμεση επιρροή από την Κάθριν αλλά και από τον Ρότζερ Άσκαμ. Εξαιτίας αυτού, μεγάλωσε ως Προτεστάντισσα.
Ο ετεροθαλής αδελφός της, Εδουάρδος, ήταν διάδοχος του θρόνου, όμως εκείνος έζησε μέχρι το 1553 και πέθανε από φυματίωση σε ηλικία 15 ετών. Από τη διαθήκη του απέκλεισε τη Μαρία Ά αλλά και την Ελισάβετ Ά παραβλέποντας έτσι την επιθυμία του πατέρα του και ανακήρυξε διάδοχο την ανιψιά του πατέρα του, τη Λαίδη Τζέην Γκρέυ. Πέρασαν μόλις 9 μέρες που είχε αναλάβει η Τζέην τον θρόνο και στις 3 Αυγούστου του ίδιου έτους, μπήκαν στο Λονδίνο η Μαρία με την Ελισάβετ.
Η Μαρία ανέλαβε το θρόνο και μετά έκλεισε την Ελισάβετ στη φυλακή με τη δικαιολογία πως ήταν συνένοχη στην επανάσταση του Ουάιτ, το 1554. Στην επέτειο θανάτου της μητέρας της, η Ελισάβετ αφέθηκε ελεύθερη, αλλά σε κατ’οίκον περιορισμό.
Το 1558, η Μαρία πέθανε και τότε πέρασε ο θρόνος στην Ελισάβετ. Για την Αγγλία, η στέψη της Ελισάβετ ως βασίλισσα ήταν από τις πιο χαρούμενες στιγμές που είχε ζήσει σαν λαός. Η στέψη της έλαβε χώρα στις 15 Ιανουαρίου 1559 και στέφθηκε από τον επίσκοπο Όουεν Ογκλθόρπ.
Με το πρώτο ζήτημα που ήθελε να ασχοληθεί η Ελισάβετ ως βασίλισσα, ήταν το θέμα της θρησκείας. Αφού ήταν Προτεστάντισσα, οι σχέσεις της με την Ρωμαιοκαθολική εκκλησία έλαβαν τέλος και επέβαλε στις εκκλησιαστικές λειτουργίες τη χρήση του προτεσταντικού βιβλίου των κοινών.
Η Ελισάβετ έμεινε ελεύθερη για αρκετούς λόγους. Αρχικά ήθελε να μείνει αφιερωμένη στη χώρα της αλλά και να μη μοιράζεται τον θρόνο με κανέναν. Ακόμα ένας λόγος, ήταν η άρνηση του συμβουλίου σε ένα γάμο με τον Κόμη Ρόμπερτ Ντάντλευ. Και αυτό κυρίως για τον παρελθόν της οικογένειας του. Συνεπώς, αφού δεν θα είχε εκείνον, δεν θα είχε κανέναν. Επίσης αυτός ο γάμος δεν συνέφερε την χώρα της Αγγλίας παρά μόνο την ίδια την Ελισάβετ.
Το 1562, η Ελισάβετ αρρώστησε από ευλογιά. Η Βουλή σε φόβο του θανάτου της, τη πίεσε είτε να παντρευτεί είτε να ονομάσει κάποιον διάδοχο. Εκείνη αρνήθηκε και διέλυσε τη Βουλή. Παρόλα αυτά, ο Σερ Ρόμπερτ Μπελ, τη πίεσε να επιλέξει. Τότε, η Ελισάβετ πρότεινε στη ξαδέλφη της Μαίρη της Σκωτίας ή Μαίρη Στιούαρτ, να παντρευτεί τον Κόμη Ρόμπερτ Ντάντλευ και αυτό γιατί θεωρούσε πως με αυτό το τρόπο θα τη χειραγωγούσε και αυτός ήταν ένας γάμος που θα εξυπηρετούσε αρκετά συμφέροντα αν τελικά γινόταν. Στη Μαίρη βέβαια παρουσίασε πως έτσι θα αναγνωριζόταν και ξαδέλφη της αλλά και διάδοχος του θρόνου. Παρόλα αυτά, εκείνη είχε άλλη άποψη και παντρεύτηκε κάποιον καθολικό.
Στις 3 Απριλίου 1559, η Ελισάβετ εξασφάλισε ειρήνη με τη Γαλλία με τη συνθήκη του Κάτω Καπρεζί ενώ το 1572 συμμάχησε μαζί της. Η Μαίρη Στιούαρτ, ξαδέλφη της Ελισάβετ Ά, είχε παντρευτεί τον Φραγκίσκο βασιλιά της Γαλλίας. Όμως ο Φραγκίσκος πέθανε στις 5 Δεκεμβρίου 1560 από μια λοίμωξη, η οποία μέσω του αυτιού, οδήγησε σε απόστημα στον εγκέφαλο. Ο γάμος τους παρέμεινε άτεκνος. Μετά το θάνατο του η Μαίρη προχώρησε σε δεύτερο γάμο με τον Χένρι Στιούαρτ, Λόρδο Ντάρνλευ, 1ο Δούκα του Ώλμπανη. Μαζί έκαναν ένα γιο, τον Ιάκωβο.
Η Ελισάβετ, μετά από διαπραγματεύσεις προσπάθησε να παντρευτεί τον μικρότερο αδελφό του Φραγκίσκου βασιλιά της Γαλλίας, Ερρίκο. Όμως δεν κατάφερε να τον παντρευτεί αφού πέθανε το 1584.
Το 1580, ο Φίλιππος της Ισπανίας έκανε πρόταση γάμου στην Ελισάβετ, όμως εκείνη αρνήθηκε. Αυτό το γεγονός μαζί με τη πειρατεία των Άγγλων σε ισπανικές αποικίες προκάλεσε το ξέσπασμα του πολέμου ανάμεσα στην Αγγλία και την Ισπανία.
Η Ελισάβετ γνώρισε χρόνια αρκετών αποτυχιών, όμως ακολούθησαν και πολλές επιτυχίες. Όπως την ίδρυση της αγγλικής αποικίας Βιρτζίνια. Και αφού είχε αποκρούσει την Ισπανική Αρμάδα, εξασφάλισε την κυριαρχία ως Προτεστάντη ηγεμόνα.
Καιρό μετά από αυτά τα γεγονότα, η Ελισάβετ ξεκίνησε να νιώθει έντονη μελαγχολία και να αρρωσταίνει. Στεκόταν χωρίς να ξεκουραστεί για 2 ολόκληρες μέρες, αφού φοβόταν πως αν ξαπλώσει δεν θα σηκωθεί ποτέ ξανά. Αφού πείστηκε να ξαπλώσει από τον Λόρδο Ναύαρχο, σιγά σιγά έχασε και την ικανότητα της να μιλάει.
Λίγο πριν πεθάνει, είπε πως ο διάδοχος του θρόνου θα ήταν ο Ιάκωβος Στ’, γιος της Μαίρης Στιούαρτ. Τουλάχιστον αυτό υποστήριξε ο Ρόμπερτ Σεσύλ, ο οποίος ήταν κύριος σύμβουλος της Ελισάβετ Α’ από το 1598. Έτσι το δαχτυλίδι της στέψης της, στάλθηκε με ιππέα στον Ιάκωβο Στ’ για να διαδεχθεί τον θρόνο.
Η Ελισάβετ, είχε αρνηθεί την διενέργεια της νεκροψίας μετά το θάνατο της. Έτσι, υπήρχαν διάφορες φήμες αναφορικά με την αιτία του θανάτου της. Λεγόταν πως πέθανε από δηλητηρίαση του αίματος εξαιτίας του μακιγιάζ από μόλυβδο που χρησιμοποιούσε ή από καρκίνο ή από πνευμονία ή από μολυσμένες αμυγδαλές. Ακόμη είχε αναφερθεί πως το δαχτυλίδι της στέψης που φορούσε για 45 χρόνια και είχε μεγαλώσει μέσα στη σάρκα της, θα μπορούσε να είναι αιτία θανάτου. Σήμερα επιστήμονες έχουν καταλήξει πως η Ελισάβετ Α’ της Αγγλίας έφυγε από πνευμονία.
Και αυτό ήταν το τέλος μιας βασίλισσας που έγραψε ιστορία.