Όταν ακούγεται το όνομα του χωριού Salem, πολλοί σκέφτονται κυνήγι μαγισσών, μάγισσες και μάγοι να καίγονται στη πυρά όμως όλα αυτά, είναι ένας μύθος. Στη πραγματικότητα κανείς δεν κάηκε στη φωτιά. Υπήρχαν άπειρες κατηγορίες και αρκετές συλλήψεις κυρίως γυναικών. Αυτές οι γυναίκες βασανίστηκαν για να ομολογήσουν, φυλακίστηκαν και στο τέλος τις σκότωσαν.
Όλα ξεκίνησαν όταν το 1692 τρία μικρά κορίτσια, η εννιάχρονη Ελίζαμπεθ και η εντεκάχρονη Άμπιγκειλ και η δωδεκάχρονη Αν Πάτναμ, ξεκίνησαν να εκδηλώνουν κάποια παράξενα συμπτώματα για την τότε εποχή. Έπεφταν κάτω στο πάτωμα, βγάζοντας κραυγές και εκδηλώνοντας σπασμούς.
Τα κορίτσια μετά από αρκετά επεισόδια εξετάστηκα από γιατρό. Εκείνος με τη σειρά του, αφού δεν έβρισκε κάποια θεραπεία για αυτά τα συμπτώματα κατέληξε πως μάλλον είχαν πέσει θύματα μαγείας.
Ο ιεροκήρυκας της κοινότητας, Σάμιουελ Πάρις, ήταν γνωστός για τις απόψεις του περί διωγμού της μαγείας και έτσι κήρυξε πως η κοινότητα δέχεται επίθεση από τον Σατανά.
Οι δικαστές Κόργουιν και Χάθορν, κατηγόρησαν για μαγεία τρεις γυναίκες. Αυτές ήταν η Σάρα Όσμπορν, η Σάρα Γκουντ και η Τιτούμπα. Και οι τρεις τους υποστήριζαν πως ήταν αθώες μέχρι που μετά από αρκετές πιέσεις, η Τιτούμπα ομολόγησε την ενοχή της. Ανέφερε πως τις νύχτες πετούσε με σκουπόξυλο μαζί με άλλες γυναίκες. Αυτή η παραδοχή ήταν η αιτία για να ξεκινήσει το κυνήγι των μαγισσών.
Πάνω από 200 άνθρωποι κατηγορήθηκαν για μαγεία. Από αυτούς, οι 150 φυλακίστηκαν. Κάποιοι πέθαναν στη φυλακή, άλλοι δολοφονήθηκαν για λιθοβολισμού και άλλοι κρεμάστηκαν.
Οι ‘δίκες’ των μαγισσών ήταν εντελώς άδικες. Δεν είχαν δικαίωμα σε δικηγόρο και έτσι κρίνονταν εύκολα ένοχες. Τα δείγματα ενοχής ήταν σημάδια εκ γενετής που μπορεί να είχαν στο σώμα ή ο δεύτερος γάμος που μπορεί να έκανε μια χήρα γυναίκα.
Τον Οκτώβρη του 1692, ιερείς από τη Βοστώνη δήλωσαν ένσταση κατά των δικών και έτσι ο τοπικός κυβερνήτης της Μασαχουσέτης Γουίλιαμ Φιπς, παρεμβαίνει αφού ζήτησε τη διακοπή τους.
Έτσι, λίγους μήνες μετά οι δίκες τερματίστηκαν και οι τελευταίοι κατηγορούμενοι αθωώθηκαν. Μετά από 13 μήνες κράτησης, η Τιτούμπα αθωώθηκε και αφέθηκε ελεύθερη. Οι Σάρα Γκουντ είχε ήδη εκτελεστεί και η Σάρα Όσμπορν είχε πεθάνει στη φυλακή.
Κάποια χρόνια μετά, το 1702, το Γενικό Δικαστήριο της Μασαχουσέτης έκρινε τις δίκες παράνομες και το 1711 ξεκίνησε μια προσπάθεια για να αποζημιωθούν οι οικογένειες των θυμάτων. Αυτή η συγγνώμη προς τις οικογένειες αυτές, άργησε περίπου 250 χρόνια.
Αξίζει να αναφερθεί η ιστορία της τελευταίας κατηγορουμένης, Ελίζαμπεθ Τζόνσον Τζούνιορ η οποία είχε κατηγορηθεί για μαγεία και καταδικάστηκε σε θάνατο. Εν τέλη δεν εκτελέστηκε ποτέ, όμως ούτε της δόθηκε χάρη. Περίμενε περίπου 330 χρόνια για να αθωωθεί πραγματικά.
Μετά από έρευνα που πραγματοποιήθηκε από μαθητές ενός Γυμνασίου, προσπάθησαν να κάνουν το πρώτο βήμα για να καθαρίσει το όνομα της. Η Δημοκρατική γερουσιαστής της Μασαχουσέτης, Ντάιανα Ντιζόλιο ανέφερε πως δεν θα μπορέσουν να αλλάξουν αυτό που έγινε όμως μπορούν να αποκαταστήσουν την αλήθεια. Έτσι, οι νομοθέτες αποφάσισαν να επανεξετάσουν την υπόθεση της.