Οι Σειρήνες ήταν γυναικείες θεότητες που σχετίζονταν με το νερό, τον θάνατο και τον έρωτα. Πιο συγκεκριμένα, στην Ελληνική Μυθολογία αναφέρονται ως θαλάσσιοι δαίμονες.
Υπάρχουν πολλές θεωρίες στις οποίες αναφέρονται ως θαλάσσια πλάσματα τα οποία ζούσαν σε βραχώδη νησιά, η επικρατέστερη όμως είναι εκείνη όπου θεωρούνται κόρες του ποταμού θεού Αχελώου και της Μούσας Μελπομένης ή Τερψιχόρης ή Στερόπης. Αρχικά αναφέρονται ως πλάσματα με σώμα πουλιού και κεφάλι γυναίκας ενώ μετέπειτα μεταμορφώθηκαν σε γοργόνες, με ανθρώπινο σώμα και ουρά γοργόνας.
Ήταν θαλάσσιες νύμφες και συνοδοί της Περσεφόνης. Όταν ο Άδης απήγαγε τη Περσεφόνη, η μητέρα της η Δήμητρα τους έδωσε σώμα πτηνών για να τη βοηθήσουν στην αναζήτηση. Όταν πλέον δεν κατάφεραν να την βρουν εγκαταστάθηκαν σε ένα νησί από όπου με το πανέμορφο τραγούδι τους προσείλκυαν τους ναύτες των πλοίων που πλησίαζαν στην περιοχή τους και προκαλούσαν στην συνέχεια την καταστροφή τους.
Η πρώτη τους αναφορά ήταν στην Οδύσσεια, ως κάτοικοι της νήσου Ανθεμόεσσα του Τυρρηνικού πελάγους. Ο Οδυσσέας είχε ενημερωθεί από τη Κίρκη για το γοητευτικό τραγούδι τους με το οποίο παγίδευαν τους ανυποψίαστους ταξιδιώτες, οι οποίοι πλησιάζοντας είτε ξεχνούσαν τον προορισμό τους είπε κατασπαράζοντας από εκείνες. Έτσι, διέταξε το πλήρωμα του να βάλουν κερί στα αυτιά τους για να μην ακούν το τραγούδι τους. Όσο για εκείνον, ζήτησε να τον δέσουν στο κατάρτι ώστε να ακούσει το τραγούδι τους αλλά να μη παρασυρθεί από τη γοητεία τους.
Στη Μεσαιωνική Ευρώπη, οι Σειρήνες συνδέθηκαν με τις γοργόνες αφού εμφανίζονταν με σώμα και ουρά ψαριού. Συμβόλιζαν τον πειρασμό, τη καταστροφή και την επικίνδυνη θηλυκότητα. Και σε ευρωπαϊκούς μύθους παρουσιάζονται να προκαλούν θύελλες και να ρίχνουν πλοία στα βράχια.
Στην Ασία, υπάρχουν παραδόσεις όπου αναφέρονται υδάτινα πλάσματα με ουρά ψαριού που έκλαιγαν μαργαριτάρια. Ενώ αναφέρεται και ένα υδρόβιο πλάσμα που φέρνει καλοτυχία ή καταστροφή ανάλογα με τον τρόπο που έρχεται σε επαφή με τον άνθρωπο.
Στην Αφρική υπάρχει η θεότητα Mami Wata, η οποία αναφέρεται ως η θεότητα των νερών με εμφάνιση γυναίκας – γοργόνας. Συνδέεται με τη γοητεία, τη δύναμη και το μυστήριο ενώ αποτελεί αντικείμενο λατρείας σε πολλά μέρη της δυτικής και κεντρικής Αφρικής.
Στη Σκανδιναβία, υπάρχουν οι Havfrue, θαλάσσιες γυναίκες οι οποίες είναι παρόμοιες με τις γοργόνες όμως εκείνες είναι άλλοτε καλόβουλες και άλλοτε επικίνδυνες. Επίσης υπάρχουν και οι Nixie, πλάσματα των υδάτων που αλλάζουν μορφή για να προσελκύσουν ανθρώπους και να τους πνίξουν.