Οι πολίτες της Ρωσίας πριν εκχριστιανιστούν, πίστευαν πως υπήρχε το νησί Μπουγιάν. Ένα νησί το οποίο θεωρούσαν πως ήταν το πρώτο δημιουργημένο τμήμα της γης και η κατοικία των θεών και των πλασμάτων. Εκεί, υπήρχε μια μαγική πέτρα η οποία ονομαζόταν αλατύρ από την οποία λεγόταν πως κυλούσαν θεραπευτικά ποτάμια.
Για αυτό άλλωστε και οι παλιοί Ρώσοι ειδωλολάτρες πίστευαν πως προερχόντουσαν από το Alkonost και το Sirin. Ήταν ένα πλάσμα το οποίο είχε δυο πλευρές, μια καλή και μια κακή. Επρόκειτο για ένα ον με κορμί πτηνού και πρόσωπο γυναίκας. Το Alkonost ήταν φύλακας της καλής τύχης κατά τη διάρκεια της ημέρας και το Sirin κατά τη διάρκεια της νύχτας.
Κατά πάσα πιθανότητα το Alkonost είναι η ρωσική εκδοχή του ελληνικού μύθου της Αλκυόνης και το Sirin επίσης η ρωσική εκδοχή των Σειρήνων της ελληνικής μυθολογίας.
Alkonost, ονομάζεται η καλή πλευρά αυτού του πλάσματος. Ζούσε στον παράδεισο και ερχόταν στον κόσμο σαν αγγελιοφόρος. Εμφανιζόταν ως πουλί του παραδείσου καθώς απεικονίζεται συχνά με φωτεινά φτερά. Έχει αναφερθεί πως η φωνή του ήταν τόσο όμορφη που στο άκουσμα της σε έκανε να ξεχάσεις ότι σε πλήγωνε. Τα άσματα του είχαν σαν περιεχόμενο τα άγια πρόσωπα όπως και τις ομορφιές του παραδείσου, για να βοηθήσουν τους πιστούς να αντισταθούν στην απόγνωση και τον πειρασμό.
Αντίθετα το άσμα της Sirin, έφερνε στο άκουσμα του μόνο πόνο και θλίψη. Έχει αναφερθεί πως εάν άκουγες συχνά το τραγούδι του είτε ερχόταν το δικό σου τέλος, είτε κάποιος άλλος θα πέθαινε. Το φτέρωμα της ήταν σκούρο, όπως ακριβώς είναι και εκείνο του κορακιού. Το δικό του καθήκον ήταν να τιμωρεί τους κακούς και να οδηγεί τους νεκρούς στη μετά θάνατο ζωή τους. Όπως ακριβώς και στον αντίστοιχο ελληνικό μύθο, οι Σειρήνες χρησιμοποιούσαν το τραγούδι τους για κακό σκοπό. Θεωρούνταν περισσότερο επικίνδυνες καθώς τραγουδώντας έκαναν τους ακροατές τους να ξεχνάνε τα πάντα και ακολουθώντας τες έβρισκαν τον θάνατο.
Αυτού του είδους πλάσματα ζούσαν συνήθως σε ακτές με σκοπό να γεννήσουν τα αυγά τους δίπλα στο νερό. Αφού τα γεννούσαν, τα έσπρωχναν προς τον ωκεανό με σκοπό να εκκολαφτούν εκεί. Επτά ημέρες αφού πέσουν τα αυγά στο νερό, εκκολάπτονται και φέρνουν ισχυρές καταιγίδες.