Στη Σλάβικη μυθολογία, η Μπάμπα Γιάγκα, θεωρείται πνεύμα του δάσους και βασίλισσα της μαγείας. Στις περισσότερες σλάβικες γλώσσες, η λέξη Μπάμπα, σημαίνει γιαγιά.
Αυτό το μυθολογικό πρόσωπο κάνει συχνά την εμφάνιση του στα ρώσικα παραμύθια. Οι συγγραφείς τη περιγράφουν σαν μια γιαγιά μάγισσα η οποία πετάει στον αέρα μέσα σε ένα γουδί ενώ σβήνει τα ίχνη πίσω της με μια σκούπα από ασημένια σημύδα. Το σπίτι της λέγεται πως είναι βαθιά στο δάσος και μοιάζει με ξύλινη καλύβα η οποία στέκεται σε πόδια κότας. Τα παράθυρα του χρησιμεύουν σαν μάτια και ο φράχτης γύρω του είναι φτιαγμένος από ανθρώπινα οστά και κρανία.
Όμως το σπίτι της δεν βρίσκεται αρκετά συχνά και είναι δύσκολο κάποιος να το βρει. Αν το καταφέρει όμως, σύμφωνα με τον θρύλο, η καλύβα περιστρέφεται και η είσοδος δεν εμφανίζεται εκτός και αν ειπωθεί η μαγικά φράση «Γύρνα τη πλάτη σου στο δάσος και στρέψου σε μένα».
Σε όσα παραμύθια εμφανίζεται, παρουσιάζεται και σαν καλός αλλά αντίστοιχα και σαν κακός χαρακτήρας. Σε κάποιες περιπτώσεις βοηθάει τους ανθρώπους ενώ σε άλλες απαγάγει παιδιά και απειλεί να τα φάει. Για να ζητήσει κανείς τη βοήθεια της και να καταφέρει να επιβιώσει θα πρέπει και να έχει προετοιμαστεί κατάλληλα αλλά και να έχει αγνό πνεύμα.
Ο λόγος που συνήθως η Μπάμπα Γιάγκα φαίνεται να είναι γηραιότερη κάθε χρόνο και περισσότερο, είναι εξαιτίας των πολλών ερωτήσεων που δέχεται. Κάθε ερώτηση τη κάνει να γερνάει κατά ένα χρόνο. Ο μόνος τρόπος για να αποφύγει αυτό το ετήσιο γήρας είναι τα γαλάζια τριαντάφυλλα. Έτσι, όποιος της προσφέρει αυτό το λουλούδι κερδίζουν το δικαίωμα να κάνουν την ευχή που θέλουν.
Γύρω από το σπίτι της συνήθως βρίσκονται οι υπηρέτες της, ο Λευκός Καβαλάρης, ο Κόκκινος Καβαλάρης και ο Μαύρος καβαλάρης που είναι ουσιαστικά η μέρα, ο ήλιος και η νύχτα. Παρόλο που σε πολλές ιστορίες είναι η κακιά του σεναρίου, σε άλλες εκπροσωπεί τη Μητέρα Γη και συνοψίζει όλες τις δυνάμεις της φύσης. Ξεχωρίζει για τη σοφία της και συμβολίζει τον θάνατο αλλά και την αναγέννηση.