Η Boudicca, γεννήθηκε το 30 μ.Χ στην σημερινή Ανατολική Αγγλία και ήταν η βασίλισσα των Ικένων (Κέλτικο φύλο της Σκωτίας). Επαναστάτησε ενάντια στα κατοχικά στρατεύματα της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας και ήταν η αρχαιότερη γυναίκα η οποία ηγήθηκε ενός επαναστατικού κινήματος.
Το 48 μ.Χ παντρεύτηκε τον Πρασουτάγο, ο οποίος ήταν υποτελής βασιλιάς της κέλτικης φυλής των Ικένων. Κατοίκησαν το Νορφολκ και ήταν ημιαυτόνομοι απέναντι στον Ρωμαίο κατακτητή τους.
Μετά τον θάνατο του Πρασουτάγου, η Boudicca ανέλαβε την εξουσία της φυλής της μετά από δική του επιθυμία. Στη διαθήκη του άφησε τη μισή του περιουσία στον τότε ρωμαίο αυτοκράτορα, Νέρων, και την άλλη μισή στις κόρες του. Όμως η αρχική συμφωνία ήταν να παραχωρηθεί ολόκληρη η περιουσία του προς τους Ρωμαίους. Η Boudicca αρνήθηκε να τη παραχωρήση και αυτό στα μάτια των κατακτητών φαινόταν σαν διπλή ανυπακοή.
Ο Νέρων, βάση των ρωμαϊκών κριτηρίων που τηρούσαν, θεωρούσε τη γυναικεία φύση αδύναμη να εξουσιάσει. Έτσι, αφού η Boudicca είχε αναλάβει το θρόνο, εκείνος θεώρησε εύκολο να διεκδικήσει όλη τη περιουσία του συζύγου της. Οι Ρωμαίοι κατέλαβαν όλο το βασίλειο των Ικένων, μαστίγωσαν τη Boudicca, βίασαν τις κόρες τις και άρπαξαν την περιουσία όλων των Ικένων πολέμαρχων.
Το 60-61 μ.Χ, η Boudicca ηγήθηκε των Ικένων και της αγριότερης βρετανικής φυλής, των Τρινοβάντων. Εκείνη και τα στρατεύματα της στράφηκαν αρχικά εναντίων της πόλης Καμουλόντουνουμ, την οποία κατέλαβαν αφού δεν προέβαλαν καμιά αντίσταση προς εκείνη. Ήταν τόσο θυμωμένη που γύρω της κατέστρεψε τα πάντα, έσφαξε κατοίκους, έκαψε σπίτια και θυσίασε ανθρώπους στους Θεούς.
Η καταστροφή που προκάλεσε σε αυτή την εξέγερση ο στρατός της Boudicca, ήταν τεράστια. Βασανίστηκαν και σκοτώθηκαν περίπου 10.000 άνθρωποι.
Στη συνέχεια εκστράτευσε κατά του σημερινού Λονδίνου, το όποιο κατακτήθηκε και αυτό. Μετέπειτα, κοντά στο σημερινό Saint Albans, ο Σουητώνιος (Ρωμαίος διοικητής της Βρετανίας) κατάφερε τελικά να νικήσει τους εξεγερμένους κατά τη μάχη της οδού Vatling. Εκεί οι Βρετανοί υπερτερούσαν αριθμητικά κατά πολύ των Ρωμαίων. Όμως οι ρωμαϊκές λεγεώνες είχαν καλύτερη τακτική και έτσι οχυρώθηκαν καλύτερα με αποτέλεσμα να νικήσουν.
Όταν αυτή η μάχη τελείωσε, η Ρωμαίοι είχαν μόνο 400 απώλειες ενώ οι Βρετανοί υπολόγιζαν πάνω από 80.000.
Το πως προκλήθηκε τελικά ο θάνατος της, διαφέρει ανάλογα τη πηγή. Σύμφωνα με τον Τάκιτο (Λατίνος ιστορικός), η Boudicca αυτοκτόνησε μετά από αυτή την ήττα της. Ενώ, σύμφωνα με τον Δίων Κάσσιο (Ρωμαίος ιστορικός ελληνικής καταγωγής) πέθανε πάνω στη μάχη από τα τραύματα της.
Ο τάφος της ακόμα μέχρι και σήμερα παραμένει άγνωστος, όπως επίσης και η τύχη των δύο κορών της.
Η Boudicca κατέληξε να γίνεται η ενσάρκωση της εθνικής αντίστασης και μνημονεύεται εδώ και χιλιάδες χρόνια στην Αγγλία εξαιτίας της επανάστασής της παραλίγο να ελευθερώσει τα βρετανικά εδάφη από τους Ρωμαίους.