Σε πολλές λαογραφίες και μυθολογίες ανά τον κόσμο, υπάρχουν πλάσματα μαγικά και πνευματικά. Κάποια από αυτά είναι καλά άλλα όμως όχι. Στη κατηγορία των εκδικητικών και κακών πλασμάτων ανήκουν και τα Kelpies.
Τα Kelpies ήταν ένα υδάτινο πνεύμα το οποίο περιτριγυρίζεται γύρω από θρύλους της Σκωτίας. Το όνομα του μπορεί να προέρχεται από τις σκωτσέζικες γαελικές λέξεις “cailpeach” ή “colpach” που σημαίνουν δαμαλίδα ή πουλάρι. Συνήθως αυτά τα πλάσματα είχαν τη τάση να στοιχειώνουν ποτάμια και ρυάκια. Αναφορές για αυτό το πλάσμα ξεκίνησαν να υπάρχουν τον 17ο με 18ο αιώνα, λέγοντας πως αυτά τα πλάσματα ήταν το αποτέλεσμα των θανάτων κάποιων αλόγων. Στις τότε εποχές συνήθιζαν τα άλογα τα οποία είχαν τραυματιστεί ή ήταν ετοιμοθάνατα, να τα πετάνε σε λίμνες και σε βάλτους μέχρι να πεθάνουν. Τα πνεύματα αυτών των αλόγων ζούσαν σε αυτούς τους αιώνιους τάφους και επέστρεφαν για να εκδικηθούν.
Αναφορικά με το τι μορφές είχαν, οι εκδοχές ποικίλουν. Είχαν μορφή άλλοτε ανθρώπινη και άλλοτε ζωόμορφη. Η πιο συνηθισμένη μορφή ήταν εκείνη του μαύρου αλόγου και βρισκόταν συνήθως κοντά σε υδάτινες περιοχές. Σκοπός τους ήταν να προσελκύουν ταξιδιώτες βάζοντας τους σε πειρασμό να τα ιππεύσουν. Μόλις το κατάφερναν, ξεκινούσαν τη βόλτα προς το βάθος του υδάτινου χώρου όπου βρίσκονταν. Εκεί σκότωναν τα θύματα τους. Εάν επρόκειτο για άνδρα αναβάτη, άφηναν στην επιφάνεια του νερό μονάχα το συκώτι και τη καρδιά.
Οι Κέλτες χρησιμοποιούσαν τις ιστορίες αυτού του πλάσματος για να προειδοποιήσουν τα παιδιά να μένουν μακριά από τις όχθες των ποταμών και τα παράξενα άλογα. Αυτά τα άλογα του νερού μπορούσαν επίσης να εμφανιστούν σε ανθρώπινη μορφή. Μπορεί να μεταμορφωνόντουσαν ως μια όμορφη νεαρή γυναίκα, ελπίζοντας να παρασύρουν νεαρούς άνδρες στο θάνατο. Μπορούσαν να πάρουν τη μορφή ενός τριχωτού ανθρώπου που παραμονεύει δίπλα στο ποτάμι, έτοιμος να πηδήξει πάνω σε ανυποψίαστους ταξιδιώτες και να τους συντρίψει μέχρι θανάτου με μια λαβή σαν μέγγενη.
Ένα σημάδι που θα μπορούσε κανείς να αναγνωρίσει σε υδάτινα σημεία, ήταν αυτό των οπλών, αφού τα Kelpies είχαν αντεστραμμένες οπλές συγκριτικά με τα κανονικά άλογα. Είχαν τη τάση να είναι εξαιρετικά ελκυστικά προς τους ανθρώπους και αυτό γιατί στόχος τους ήταν η παραπλάνηση τους. Είχαν δέρμα κολλώδες, για να αποτρέψει τον άτυχο αναβάτη που θα το ίππευε από το να μπορέσει να κατέβει. Είχαν επίσης μαγικές δυνάμεις με τις οποίες μπορούσαν να προκαλέσουν πλημμύρα και έτσι να παρασύρουν κάποιον ταξιδιώτη αποπροσανατολίζοντας τον. Τη στιγμή όπου μπορούσε η ουρά τους να ακουμπήσει στο νερό δημιουργούσε έναν ήχο παρόμοιο με αυτόν της βροντής ενώ άλλες φορές το κλάμα ή το ουρλιαχτό του κοντά σε ένα ποτάμι ή λίμνη θα μπορούσε να είναι μια προειδοποίηση για καταιγίδα.
Όμως, όπως και κάθε πλάσμα, έχει και ένα αδύναμο σημείο, το χαλινάρι του. Όποιος είναι ο τυχερός που θα κατάφερνε να πιάσει το χαλινάρι του θα είχε και την εξουσία του πλάσματος. Παρόλα αυτά, δεν θα εξουσιάζει μόνο εκείνο αλλά οποιοδήποτε άλλο πλάσμα του ίδιου είδους. Ειδικότερα, αν κατάφερνε κάποιος να φυλακίσει ένα τέτοιο πλάσμα, θα είναι σαν ουσιαστικά να έχει δέκα κανονικά άλογα, μιας που με τόσα ισούται η δύναμη ενός Kelpie. Φημολογείται ότι η φυλή MacGregor έχει ένα χαλινάρι Kelpie, που έχει περάσει από γενιά σε γενιά και λέγεται ότι προέρχεται από έναν πρόγονο που το κατέκτησε κοντά στο Loch Slochd.
Στο Falkirk στη Σκωτία φιλοξενείται το γλυπτό The Kelpies, το μεγαλύτερο γλυπτό ιπποειδών στον κόσμο. Αυτά τα γλυπτά ύψους 30 μέτρων, αποκαλύφθηκαν τον Απρίλιο του 2014 και βρίσκονται στο πάρκο Helix κοντά στον αυτοκινητόδρομο Μ9, αποτελούν μνημείο της βιομηχανικής κληρονομιάς της Σκωτίας που κινείται με άλογα.